نقطه سرخط .
اینجا باز هم هوا سرد شده , دل من هم کمی سرما خورده . حالش خراب است …
هیچ چیز سرجای خودش نیست . اینترنت چند وقتیست بچهء خوبی شده ! قطع نمیشود !
فحش های خوار و مادر انگار باعث شده به رگ غریتِ نداشته اش بر بخورد !
این را نوشتم تا بفهمی تا چه اندازه عاشق اینترنت هستم !
اسم من معراج هستش تنها هستم و تنها و تنها
سهراب میخوانم و زیادی میفهممش ! بیچاره می کند مرا بعضی شعرهایش …
گفتم من آدم تنهایی هستم و همین تنهایی من را بهانه گیر کرده است !!!
من آدم خوبی نیستم و همیشه مزخرف میگویم !
و تمام افراد دنیا چشم دیدن من را ندارن !
همیشه وقتی می نوشتم آرام میشدم وقتی زیاد می نوشتم یعنی دنیا دارد اذیت میکند …
یعنی همه چیز سخت شده ! وقتی مینویسم و به دیگران فحش و ناسزا میدهم آرام میشوم ....!
این را می نویسم برای آنهایی که هنوز درک نکرده اند
اینجا قانون منم ، قاضی منم ، شاکی منم ، جلاد منم ! اینجا “من” حکم فرمایی می کند !
به هرکه بخواهم هرچه بخواهم می گویم ! از هرکه بخواهم دلگیر می شوم !
جواب هرکس را آنطور که دلم بخواهد می دهم ! دلم با فحش آرام شود فحش میدهم …
گرفته باشد و هق هق بخواهد گریه می کنم … فریاد بخواهد گوش عالم را کر می کنم ....!